[ad_1]
Στην ΕΡΑσπορ 101,8 και στην εκπομπή «Κάνε παιχνίδι μόνος σου», με οικοδεσπότες τον Τάσο Επιτρόπου και τον Γιάννη Ντεντόπουλο, φιλοξενήθηκε ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας και πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Ελλάδας, Παναγιώτης Γιαννάκης.
Ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ μίλησε για όλους και για όλα, για τα πρώτα βήματα της καριέρας του, από τα χωμάτινα γήπεδα της Νίκαιας μέχρι τη κορυφή των ευρωπαϊκών παρκέ. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στους άθλους του 1987 και του 2005, όταν η «γαλανόλευκη» κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα Ευρωμπάσκετ, ενώ ο «Δράκος» άφησε το στίγμα του με τις δικές του μουσικές επιλογές, οι οποίες συνδέθηκαν με τις επιτυχίες και της εθνικής ομάδας.
Το δικό τους όμως στίγμα έδωσαν με την παρέμβασή τους στην εκπομπή ο πρώτος προπονητής του Γιαννάκη στον Ιωνικό Νίκαιας, Βύρων Κρίθαρης, ο συναθλητής, φίλος και πρωταθλητής Ευρώπης το 1987, Αργύρης Καμπούρης και ο αρχηγός της εθνικής ομάδας στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου το 2005, Μιχάλης Κακιούζης.
Σε ερώτηση των δημοσιογράφων σχετικά με τα δημοσιεύματα που τον θέλουν να εμπλέκεται στην ελληνική ομοσπονδία, απάντησε ότι ακόμη είναι πολύ νωρίς.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, μεταξύ άλλων, είπε στην ΕΡΑσπορ 101,8:
Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση του με το μπάσκετ: «Στα παιδικά μου χρόνια άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο, εκείνη την εποχή πολύ λίγοι γνώριζαν από μπάσκετ. Με το μπάσκετ κόλλησα όταν ήμουν εννέα χρονών και ένα βράδυ που πήγαινα για μπάλα με τους φίλους μου, είδα σε ένα ανοιχτό γηπεδάκι την ομάδα της Νίκαιας και μόλις τους είδα να παίζουν μαγεύτηκα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα ξαναδεί μπάσκετ».
Για το πρώτο του προπονητή Βύρωνα Κρίθαρη: «Είναι ένας δάσκαλος του μπάσκετ, ήταν αυτός που με ανακάλυψε και μου έμαθε όλα όσα ξέρω για το μπάσκετ».
Για την μεταγραφή του στον Άρη: «Τότε με διεκδικούσαν αρκετές ομάδες. Ήμουν πολύ κοντά στον Παναθηναϊκό και στην ΑΕΚ, τελικά με κέρδισε ο Άρης, όπου μαζί με τον Γκάλη δεν εκτοξεύθηκε μόνο η ομάδα του Άρη αλλά το ελληνικό μπάσκετ».
Για την σχέση του με τον Νίκο Γκάλη: «Μπορεί να μην είμασταν φίλοι αλλά όταν παίζαμε για την ομάδα μας δίναμε τον καλύτερο εαυτό μας για να κερδίσουμε. Μόλις πραγματοποιήθηκε η μεταγραφή μου στον Άρη πολλοί έλεγαν ότι θα τσακωθούμε και θα βάλουμε τον εγωϊσμό μας πάνω από την ομάδα, κάτι που δεν συνέβη ποτέ, βοηθώντας έτσι και την εθνική ομάδα».
Για τον άθλο το 1987: «Βοήθησε την Ελλάδα να κοιτάξει ψηλά και να προχωρήσει, να μάθει να συνεργάζεται γιατί το έχουμε σαν λαός να είμαστε ανταγωνιστικοί με τους συμπολίτες μας. Αυτή η παρέα βοήθησε να εξελιχθούν πολλοί άνθρωποι που είχαν ταλέντο. Ήταν μια νίκη για όλο τον Ελληνισμό».
Για τις βολές του Καμπούρη: «Ήμουν σίγουρος ότι θα ευστοχήσει. Πριν εκτελέσει τις ιστορικές βολές έφτασα στο κέντρο του γηπέδου και του είπα ‘’άντε ευστόχησε ρε’’! Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούσα να αποσπάσω την προσοχή του, ώστε να μην τον επηρεάσει η παρουσία των 20.000 φιλάθλων. Εκείνες τις στιγμές το άγχος και η ψυχολογική πίεση χτυπάει κόκκινο».
Για την εθνική ομάδα το 2005: «Από την αρχή έλεγα ότι αυτή η ομάδα είχε φτιαχτεί να πρωταγωνιστεί και να κατακτά μετάλλια. Θέλαμε να παίζουμε με δυνατούς αντιπάλους και να κερδίζουμε να τεστάρουμε τις δυνατότητες μας, το δείξαμε και με τους Αμερικάνους στο Παγκόσμιο στη Σατιγιάμα το 2006, αλλά και με την κατάκτηση του ευρωμπάσκετ. Η επιλογή των παιδιών τότε είχε γίνει με βασικό κριτήριο τον μπασκετικό χαρακτήρα τους. Η ομάδα αυτή παραμένει μια από τις ομάδες που έχουν παίξει το πιο ολοκληρωτικό μπάσκετ σε διεθνές επίπεδο».
ΠΗΓΗ: ΕΡΑΣΠΟΡ
[ad_2]
