Το αίτημα της Chevron σε αυτή τη φάση δεν είναι δεσμευτικό, πλην όμως εκφράζει στην πράξη ότι η εταιρεία βλέπει κάτι ελπιδοφόρο στη συγκεκριμένη περιοχή, ώστε να ανακαλύψει, να παράγει και να μεταφέρει τους υδρογονάνθρακες, όπως το φυσικό αέριο. Τρία στάδια τα οποία εμπεριέχουν τις δικές τους προκλήσεις και δυσκολίες.
Πέρα από το γεωπολιτικό αντίκρισμα, που είναι εξόχως σημαντικό, σε πρώτη φάση η είσοδος της Chevron εγγυάται μια υψηλή τεχνογνωσία στο δύσκολο αυτόν κλάδο. Πρόκειται, άλλωστε, για τη δεύτερη μεγαλύτερη πετρελαϊκή των ΗΠΑ, η οποία έχει πλούσια εμπειρία από την εξερεύνηση σε διάφορα βάθη, σε δύσκολους βυθούς και σε απομακρυσμένες γεωγραφικά ζώνες.
Έτσι, για φέτος και τις αρχές του 2026 επόμενο βήμα είναι να υπογραφούν οι συμβάσεις με τη Chevron και την HELLENiQ και να επικυρωθούν από τη Βουλή.
Στη συνέχεια, οι πετρελαϊκές θα προχωρήσουν σε σεισμικές έρευνες ώστε να «χτενίσουν» το υπέδαφος για να εντοπίσουν τους πιο υποσχόμενους στόχους για γεωτρήσεις. Η εκτίμηση είναι ότι αυτό το στάδιο θα διαρκέσει περίπου δύο χρόνια.
Άπαξ και οι σεισμικές έρευνες δείξουν καλά αποτελέσματα, τότε οι εταιρείες μπορούν να λάβουν την απόφαση για ερευνητικές γεωτρήσεις που θα αποδείξουν στην πράξη τις απολήψιμες ποσότητες.
Μια ερευνητική γεώτρηση στοιχίζει πανάκριβα, έως και ένα εκατ. δολάρια την ημέρα και 100 εκατ. στο σύνολο. Κατ’ επέκταση, αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν θα αποφασιστεί δίχως να υπάρχουν πολύ στερεά δεδομένα που να την υποστηρίζουν.
Σε μια τέτοια περίπτωση, θα χρειαστεί Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και το κράτος θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα με την έκδοση της σχετικής άδειας. Έτσι, φτάνουμε κοντά στο 2030 σε ένα ρεαλιστικά αισιόδοξο σενάριο για να μάθουμε αν υπάρχουν όντως εμπορικά αξιοποιήσιμες ποσότητες υδρογονανθράκων.
