Η παραπληροφόρηση αποτελεί κεντρικό στοιχείο της ρωσικής προπαγάνδας, ιδιαίτερα όσον αφορά το ΝΑΤΟ. Η Ρωσία έχει δημιουργήσει και διαδώσει διάφορους μύθους σχετικά με το ΝΑΤΟ, προσπαθώντας να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και να επηρεάσει την παγκόσμια κοινή γνώμη. Ας εξετάσουμε μερικούς από τους πιο διαδεδομένους μύθους και τα πραγματικά γεγονότα πίσω από αυτούς.
Μύθος 1: Το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία στην Ουκρανία
Γεγονός: Το ΝΑΤΟ δεν βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία. Η Συμμαχία υποστηρίζει το δικαίωμα της Ουκρανίας στην αυτοάμυνα, όπως κατοχυρώνεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και δεν επιδιώκει τη σύγκρουση με τη Ρωσία. Στην πραγματικότητα, το ΝΑΤΟ ενισχύει την αποτρεπτική του ικανότητα για να διασφαλίσει ότι είναι έτοιμο να προστατεύσει κάθε σύμμαχο, αποτρέποντας οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια.
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, οι Σύμμαχοι επανέλαβαν τη δέσμευσή τους να υπερασπιστούν κάθε εκατοστό εδάφους της Συμμαχίας, όπως ορίζει το Άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον. Το ΝΑΤΟ παραμένει μια αμυντική συμμαχία με κύριο στόχο την προστασία των μελών του και τη διασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας.
Μύθος 2: Το ΝΑΤΟ υποσχέθηκε στη Ρωσία ότι δεν θα επεκταθεί μετά τον Ψυχρό Πόλεμο
Γεγονός: Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια συμφωνία. Η πόρτα του ΝΑΤΟ ήταν πάντα ανοιχτή για νέα μέλη από την ίδρυσή του το 1949, και αυτό δεν έχει αλλάξει. Οι αποφάσεις για την ένταξη νέων μελών λαμβάνονται με συναίνεση όλων των μελών της Συμμαχίας, και η Ρωσία δεν έχει δικαίωμα βέτο σε αυτή τη διαδικασία.
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, σε συνέντευξή του το 2014, ανέφερε ότι το ζήτημα της “επέκτασης του ΝΑΤΟ” δεν συζητήθηκε ποτέ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την επανένωση της Γερμανίας, και ότι δεν υπήρξε καμία υπόσχεση για μη επέκταση. Ακόμα και όταν ο τότε πρόεδρος Μπιλ Κλίντον αρνήθηκε την πρόταση του Μπόρις Γέλτσιν για ένα “συμφωνία κυρίων” που θα απέκλειε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες από το ΝΑΤΟ, η απόφαση για την ένταξη στο ΝΑΤΟ παρέμενε υπόθεση των μελών της Συμμαχίας.
Μύθος 3: Το ΝΑΤΟ είναι επιθετικό
Γεγονός: Το ΝΑΤΟ είναι μια αμυντική συμμαχία που δεν επιδιώκει τη σύγκρουση και δεν αποτελεί απειλή για τη Ρωσία ή άλλες χώρες. Το ΝΑΤΟ δεν εισέβαλε στη Γεωργία ή την Ουκρανία – η Ρωσία το έκανε.
Η Συμμαχία έχει καταβάλει πολλές προσπάθειες για να οικοδομήσει μια στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία, όπως η δημιουργία του Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας και η συνεργασία σε θέματα όπως η καταπολέμηση των ναρκωτικών και η αντιτρομοκρατία. Ωστόσο, η Ρωσία σταδιακά απομακρύνθηκε από κάθε ελπίδα για ειρηνική συνεργασία, με τις αυξανόμενες επιθετικές της ενέργειες.
Μύθος 4: Οι αναπτύξεις του ΝΑΤΟ αποτελούν απειλή για τη Ρωσία
Γεγονός: Οι αναπτύξεις δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη έγιναν ως απάντηση στην παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014 και στην αποσταθεροποίηση της ανατολικής Ουκρανίας. Πριν από τις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας, δεν υπήρχαν μάχιμα στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην ανατολική πλευρά της Συμμαχίας.
Μετά την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, το ΝΑΤΟ ενίσχυσε περαιτέρω την αποτρεπτική του ικανότητα, διπλασιάζοντας τον αριθμό των πολυεθνικών ομάδων μάχης στα ανατολικά της Συμμαχίας. Οι ασκήσεις και οι αναπτύξεις του ΝΑΤΟ δεν στοχεύουν τη Ρωσία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα, αλλά αποσκοπούν στην προστασία των μελών της Συμμαχίας.
Μύθος 5: Το ΝΑΤΟ περικυκλώνει τη Ρωσία
Γεγονός: Παρά την πρόσφατη ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, μόνο το 11% των συνόρων της Ρωσίας μοιράζεται με χώρες του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη χώρα του κόσμου και είναι σχεδόν αδύνατο να περικυκλωθεί. Οι ισχυρισμοί περί “περικύκλωσης” της Ρωσίας είναι υπερβολικοί και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Μύθος 6: Η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ
Γεγονός: Η Ουκρανία θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ στηρίζει το δικαίωμα κάθε χώρας να επιλέξει τις δικές της διευθετήσεις ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας. Η πόρτα του ΝΑΤΟ παραμένει ανοιχτή, και οι Σύμμαχοι αποφασίζουν για την ένταξη νέων μελών.
Στη Σύνοδο του Βίλνιους, οι Σύμμαχοι επανέλαβαν τη δέσμευση που είχαν κάνει στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου το 2008 ότι η Ουκρανία θα γίνει μέλος της Συμμαχίας όταν πληρωθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. Το ΝΑΤΟ εντείνει την πολιτική και πρακτική του συνεργασία με την Ουκρανία, προσφέροντας ένα νέο πολυετές πρόγραμμα βοήθειας για τη μετάβαση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων σε πρότυπα του ΝΑΤΟ.
Μύθος 7: Οι επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ εκτός της περιοχής του αποδεικνύουν ότι η Συμμαχία δεν είναι αμυντική
Γεγονός: Οι επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ εκτός της περιοχής της Συμμαχίας έχουν πάντα σκοπό την προστασία της ειρήνης και της ζωής των πολιτών. Η επέμβαση του ΝΑΤΟ στην πρώην Γιουγκοσλαβία (1992-1995) έγινε για να σταματήσει την αιματοχυσία και να σώσει ζωές. Το ΝΑΤΟ διεξήγαγε αρκετές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Βοσνία, συμπεριλαμβανομένης της επιβολής απαγόρευσης πτήσεων και της παροχής αεροπορικής υποστήριξης σε ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ. Αυτές οι δραστηριότητες είχαν την εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, του οποίου μέλος είναι και η Ρωσία. Οι αεροπορικές επιθέσεις του ΝΑΤΟ το 1995 κατά θέσεων των Σέρβων της Βοσνίας βοήθησαν στην επίτευξη της Συμφωνίας του Ντέιτον, η οποία έθεσε τέλος στον πόλεμο στη Βοσνία, που είχε σκοτώσει πάνω από 100.000 ανθρώπους. Από το 1996, το ΝΑΤΟ ηγείτο των πολυεθνικών ειρηνευτικών δυνάμεων στη Βοσνία, οι οποίες περιλάμβαναν και στρατεύματα από τη Ρωσία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε αυτή την αποστολή το 2004.
Η επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο το 1999 ακολούθησε έναν χρόνο έντονων διεθνών διπλωματικών προσπαθειών, στις οποίες συμμετείχε και η Ρωσία, για να τερματιστεί η σύγκρουση. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επανειλημμένα χαρακτήρισε την εθνοκάθαρση στο Κόσοβο και τον αυξανόμενο αριθμό προσφύγων ως απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Η αποστολή του ΝΑΤΟ βοήθησε στον τερματισμό των μεγάλων και συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δολοφονιών αμάχων. Η KFOR, η συνεχιζόμενη ειρηνευτική αποστολή του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο, έχει εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (Ψήφισμα 1244) και υποστηρίζεται τόσο από το Βελιγράδι όσο και από την Πρίστινα.
Η επιχείρηση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη το 2011 ξεκίνησε υπό την εξουσία δύο Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (1970 και 1973), κανένα από τα οποία δεν αντιμετωπίστηκε με αντιρρήσεις από τη Ρωσία. Το Ψήφισμα 1973 εξουσιοδοτούσε τη διεθνή κοινότητα “να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα” για “να προστατεύσει τους αμάχους και τις κατοικημένες περιοχές που βρίσκονται υπό απειλή επίθεσης”. Αυτό ακριβώς έκανε το ΝΑΤΟ, με την πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη των περιφερειακών κρατών και μελών του Αραβικού Συνδέσμου.
Αυτές οι επιχειρήσεις υπογραμμίζουν τη δέσμευση του ΝΑΤΟ για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, χωρίς να αλλάζουν τη βασική αμυντική φύση της Συμμαχίας.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ
Μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό τουίτ από τον επίσημο λογαριασμό του NATO
Αποκαθιστώντας την αλήθεια σχετικά με τους βασικούς μύθους της Ρωσίας για το ΝΑΤΟ: Το NATO δεν περικυκλώνει τη Ρωσία. Μόνο το 11% των χερσαίων συνόρων της Ρωσίας μοιράζεται με χώρες μέλη της Συμμαχίας.
Η παραπληροφόρηση της Ρωσίας δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει από τα γεγονότα. Το ΝΑΤΟ παραμένει μια αμυντική συμμαχία, δεσμευμένη στην προστασία των μελών της και στην προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη και τον κόσμο. Αντιμετωπίζοντας τη ρωσική παραπληροφόρηση με την αλήθεια, διασφαλίζουμε ότι η πραγματικότητα θα υπερισχύσει των μύθων.
του Δημήτρη Κουτσούκου
