Μήνυμα για τα 58 χρόνια από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 απέστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τασούλας.
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη δήλωσή του:
«Πριν από 58 χρόνια το βράδυ της 21ης Απριλίου 1967 το Σύνταγμα της χώρας και οι ελευθερίες του ελληνικού λαού καταργήθηκαν πραξικοπηματικά με την επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας που διήρκεσε μια 7ετία. Κατά τη διάρκεια αυτής της ζοφερής περιόδου η χώρα και η κοινωνία οπισθοδρόμησαν. Η χώρα αποκόπηκε από το διεθνές και δη το ευρωπαϊκό περιβάλλον, η ελευθερία της έκφρασης κατεπνίγη και ακόμη χιλιάδες πολίτες βασανίστηκαν και σύρθηκαν σε φυλακές και εξορίες. Η κατάληξη αυτής της ριζικής εκτροπής από την δημοκρατική πορεία είναι γνωστή. Την προέβλεψε άλλωστε ο Γιώργος Σεφέρης, δύο μόλις χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας. Ας τον θυμηθούμε : «όλοι πια το διδάχθηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μας βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό (…) Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή…»
Έπρεπε να περάσουν πέντε ακόμη χρόνια, ώσπου να «σταματήσει αυτή η ανωμαλία». Να προηγηθούν οι φοιτητικές εξεγέρσεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου, να εκδηλωθεί το πραξικόπημα Ιωαννίδη και να συντελεστεί το άλμα στο γκρεμό, το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στην Κύπρο κατ’ εντολή της χούντας Ιωαννίδη με σκοπό την ανατροπή του εκλεγμένου Προέδρου Μακαρίου. Το βαρύτατο τίμημα της εκτροπής εκείνης το βλέπουμε έως σήμερα στην Κύπρο όπου, παρά τα αντίθετα ψηφίσματα του ΟΗΕ, παραμένει υπό παράνομη στρατιωτική κατοχή της Τουρκίας σχεδόν το 40% της έκτασης της. Ήταν το σκληρό τίμημα που πλήρωσε ο ελληνισμός πριν καταρρεύσει η δικτατορία υπό το βάρος των ανομημάτων της.
Πενήντα οκτώ χρόνια μετά, η πατρίδα μας διάγει τη μακρύτερη περίοδο δημοκρατικής διακυβέρνησης. Μια περίοδο, κατά την οποία ακόμη και οι ακραίες πολιτικές συγκρούσεις δεν έχουν σταθεί ικανές να υπονομεύσουν τα ισχυρά, πλέον, θεμέλια της Ελληνικής δημοκρατίας. Θεμέλια, που στηρίζονται στη λαϊκή κυριαρχία η οποία εκφράζεται μέσα από τις εκλογές και τις δημοκρατικές διαδικασίες που επιβάλλει το Σύνταγμα, το Κράτος Δικαίου, και η αταλάντευτη σύνδεση της χώρας με την Ευρώπη.
Και αν πρέπει κάτι να διδαχθούμε από τη σημερινή «μαύρη επέτειο» είναι η υποχρέωση όλων μας, πολιτικής ηγεσίας αλλά και πολιτών, να θωρακίσουμε και να ενισχύσουμε περαιτέρω τους θεσμούς, την εθνική μας ενότητα και την κοινή προσπάθεια για ομαλότητα και σταθερότητα.»
