Ο χάρτης της φρίκης εκτείνεται από το Πλίμουθ στα νοτιοδυτικά και το Ράμσγκεϊτ στα νοτιοανατολικά, μέχρι το Μπάροου στα βορειοδυτικά και το Νιούκαστλ στα βορειοανατολικά
41 πόλεις. 76 συμμορίες. 396 καταδικασμένοι παιδόφιλοι-βιαστές που καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν. Και 155 εξ αυτών, που έχουν πλέον αποφυλακιστεί «αθόρυβα» και κυκλοφορούν, οι περισσότεροι, στους ίδιους δρόμους, στους οποίους προηγουμένως «αλίευαν» ανήλικα παιδιά και γυναίκες -τα ανυποψίαστα θύματά τους.
Σε μια μεγάλη έρευνα της MailOnline, που βλέπει σήμερα το φως της δημοσιότητας, αποκαλύπτεται στην πλήρη, φρικαλέα του έκταση, το δίκτυο των κυκλωμάτων παιδοφιλίας που λυμαίνονταν το Ηνωμένο Βασίλειο επί περισσότερες από δύο δεκαετίες, σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη Μεγάλη Βρετανία, που ήρθε στο φως μόλις το τελευταίο διάστημα, μέσα από την προσωπική επίθεση και επίρριψη ευθυνών για συγκάλυψη από τον μεγιστάνα Έλον Μασκ στον Βρετανό πρωθυπουργό, Κιρ Στάρμερ (σ.σ. ήταν επικεφαλής εισαγγελέας της χώρας από το 2008 έως το 2013, ενώ η υπόθεση των παιδοβιασμών χρονολογείται από το 1997 έως το 2013).
Όπως προκύπτει από τη σοκαριστική έρευνα, παιδιά και νεαρές γυναίκες έγιναν στόχος ασιατικών συμμοριών -αποτελούμενων, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, από ενήλικους Πακιστανούς- σε κάθε γωνιά της χώρας, από το Πλίμουθ στα νοτιοδυτικά και το Ράμσγκεϊτ στα νοτιοανατολικά, μέχρι το Μπάροου στα βορειοδυτικά και το Νιούκαστλ στα βορειοανατολικά. Το χειρότερο, όμως, που προκαλεί τρόμο και αποστροφή, είναι ότι πολλοί εκ των βιαστών έχουν πλέον επιστρέψει στον τόπο των εγκλημάτων τους, αναζητώντας ενδεχομένως τα επόμενα θύματά τους.
Νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα έγινε γνωστό ότι ο επικεφαλής της διαβόητης συμμορίας παιδεραστών του Ρότσντεϊλ, Καρί Αμπντούλ Ραούφ, επέστρεψε στην πόλη του Μάντσεστερ, σχεδόν μία δεκαετία μετά την αποφυλάκισή του. Αντί να απελαθεί στο Πακιστάν, όπως συνέστησε δικαστής, ο Ραούφ κυκλοφορεί στο Ρότσντεϊλ, «σαν να του ανήκει ο τόπος», γράφει η MailOnline, επικαλούμενη μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής.
Δεν είναι, όμως, ο μόνος: Ελεύθερος, για παράδειγμα, κυκλοφορεί και ο Μπάρας Χουσεΐν, μέλος της συμμορίας του Ρόδεραμ, στα θύματα του οποίου περιλαμβανόταν η ακτιβίστρια Σάμι Γούντγουορντ. Αποφυλακίστηκε τον Δεκέμβριο του 2024, αφού εξέτισε μόλις εννέα χρόνια από την ποινή των 19 ετών που του είχε επιβληθεί, αλλά υπό τον όρο να μην επιστρέψει ποτέ ξανά στην πόλη του Γιόρκσαϊρ.
Όμως, είναι σοκαριστικό ότι πολλοί από τους αποφυλακισθέντες στο παρελθόν δεν είχαν τέτοιους περιορισμούς -πράγμα που σημαίνει ότι τα θύματά τους μπορούν σήμερα να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τους βιαστές τους. Μεταξύ άλλων κατά συρροήν βιαστών-παιδόφιλων, που η MailOnline διαπίστωσε ότι ζουν ξανά στις ίδιες πόλεις που έψαχναν για θύματα, είναι οι εξής:
Ο Αζίμ Σουμπχανί, μέλος μιας συμμορίας του Χάλιφαξ, που ευθύνεται για 50 σεξουαλικές επιθέσεις στην Κάσι Πάικ, που ξεκίνησαν όταν ήταν μόλις 13 ετών. Ο Σουμπχανί, που σήμερα είναι 33 ετών, αφέθηκε ελεύθερος στους δρόμους της πόλης του Δυτικού Γιορκσάιρ, αφού εξέτισε το ήμισυ της ποινής των εννέα ετών που του επιβλήθηκε. Επέστρεψε στο γωνιακό οικόπεδο της οικογένειάς του και διατηρεί μια επιχείρηση λιανικής πώλησης μέσω Διαδικτύου. Εθεάθη την Παρασκευή να επιστρέφει από την προσευχή σε τοπικό τζαμί.
Ο Καμπίρ Χασάν, το νεότερο μέλος της διαβόητης συμμορίας παιδόφιλων στο Ρότσντεϊλ, ζει ξανά με τη μητέρα του στην πόλη. Ο 37χρονος σήμερα άνδρας καταδικάστηκε για τον βιασμό ενός κοριτσιού σε ένα εστιατόριο, όπου εργαζόταν. Οι γείτονες στο σπίτι της οικογένειάς του στο Όλνταμ του Μάντσεστερ επιμένουν ότι είναι ένας «αλλαγμένος άνθρωπος». Κι αν έχει αλλάξει τον τρόπο ζωής του, δεν έχει αλλάξει καριέρα -τώρα εργάζεται «σε διαφορετικό μεζεδοπωλείο».
Ο Μοχάμεντ Λιακάτ, αρχηγός μιας συμμορίας που κακοποιούσε έφηβες στο Ντέρμπι, περιγράφηκε από τον δικαστή που τον φυλάκισε για 11 χρόνια ως «κακός άνθρωπος». Η συμμορία του ευθύνεται για δεκάδες βιασμούς σε αυτοκίνητα, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα ή ξενοδοχεία στα Μίντλαντς, αφού προηγουμένως προσέφεραν στα θύματά τους αλκοόλ και ναρκωτικά. Ο Λιακάτ έχει πια επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι στην πόλη.
Για τα θύματα, αλλά και για το ευρύτερο κοινό, η απελευθέρωση επικίνδυνων εγκληματιών πίσω στις κοινότητές τους μπορεί να είναι εξαιρετικά τραυματική. Και ακόμη και όταν τους απαγορεύεται να επιστρέψουν στα παλιά τους «λημέρια», υπάρχει ελάχιστη ή και καθόλου επίβλεψη από τις αρμόδιες αρχές, προκειμένου να τους αποτρέψουν.
Ο βιαστής οδηγός ταξί Ασγκάρ Μποστάν, 53 ετών, εξέτισε 4,5 χρόνια από την εννιάχρονη ποινή που του επιβλήθηκε το 2018, αφού καταδικάστηκε για δύο βιασμούς κοριτσιού κάτω των 16 ετών μεταξύ 2000 και 2002. Το θύμα είχε λάβει τη διαβεβαίωση από τους εισαγγελείς, το 2018, ότι οι όροι μετά την αποφυλάκιση του 53χρονου περιλάμβαναν το να μην επιστρέψει στο Ρόδεραμ -αλλά αργότερα τον είδε μόλις ένα μίλι μακριά από το σπίτι της, με αποτέλεσμα ο Μποστάν να συλληφθεί εκ νέου, για παραβίαση των όρων της αποφυλάκισής του.
Το βρετανικό δημοσίευμα καταλήγει, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου και παρουσιάζοντας αναλυτικά τις 41 πόλεις, στις οποίες έδρασαν οι συμμορίες των Πακιστανών βιαστών.
Υπενθυμίζεται ότι, νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, η Βουλή των Κοινοτήτων στη Μεγάλη Βρετανία καταψήφισε τροπολογία του νομοσχεδίου για την «Ευημερία των Παιδιών και τα Σχολεία», που πρότειναν οι Συντηρητικοί, και επιδίωκε τη διεξαγωγή εθνικής έρευνας για τις συμμορίες Πακιστανών, οι οποίες εμπλέκονταν σε 1.400 βιασμούς ανηλίκων, εντείνοντας έτσι τις αιτιάσεις περί απόπειρας συγκάλυψης της υπόθεσης από την κυβέρνηση Στάρμερ.
