Ο πατέρας του 22χρονου Παναγιώτη, μιλώντας στους δημοσιογράφους, ξέσπασε μετά την προφυλάκιση του 45χρονου
Ο πατέρας του 22χρονου Παναγιώτη, μιλώντας στους δημοσιογράφους, ξέσπασε μετά την προφυλάκιση του 45χρονου: «Μακάρι να ήμουν στη θέση του παιδιού μου». «Σήμερα βγήκε και επίσημα η διαδικασία για τον δολοφόνο. Να μην μείνει μέχρι εκεί. Η αμέλεια είναι 10 με 12 χρόνια. Θέλουμε να γίνει από δόλο. Η επόμενη κίνησή μας είναι αυτή. Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να γίνει αυτό», ανέφερε ο πατέρας του 22χρονου Παναγιώτη.
Μάλιστα, ο πατέρας του 22χρονου Παναγιώτη επανέλαβε ότι κανένας δεν έχει επικοινωνήσει μαζί τους από τη στιγμή του τροχαίου δυστυχήματος. Σημειώνεται ότι ο 45χρονος που προκάλεσε το τροχαίο στο οποίο έχασε τη ζωή του ο 22χρονος Παναγιώτης στα Χανιά κρίθηκε προφυλακιστέος σήμερα μετά την απολογία του.
Σε κατάσταση απόλυτης μέθης ο οδηγός που σκότωσε τον 22χρονο στα Χανιά
Σοκάρουν τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων που έγιναν στον 45χρονο οδηγό, ο οποίος σκότωσε με το αυτοκίνητό του στα Χανιά τον 22χρονο Παναγιώτη.
Ο 45χρονος οδηγός ήταν σε κατάσταση απόλυτης μέθης όπως αποκάλυψε το MEGA. Κι αυτό γιατί στο αίμα του βρέθηκε ποσότητα αλκοόλ που ήταν 1,99ml/λίτρο αίματος!Για να θεωρηθεί ότι κάποιος είναι σε θέση να οδηγήσει, το αλκοόλ δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,25ml.
Και ενώ τα αποτελέσματα της εξέτασης αίματος του συγκεκριμένου οδηγού στα Χανιά σοκάρουν, οι εξετάσεις που έγιναν στον 22χρονο που σκοτώθηκε, έδειξαν ότι εκείνος ήταν απόλυτα νηφάλιος…
Μαρτυρία για τον 45χρονο πριν το τροχαίο δυστύχημα στα Χανιά
Στο zarpanews.gr δημοσιεύθηκε μια μαρτυρία ενός άλλου οδηγού, ο οποίος υποστηρίζει πως είχε καλέσει την αστυνομία στις 23:20 το βράδυ της Παρασκευής, για επικίνδυνους ελιγμούς της Πόρσε και προκλητική συμπεριφορά του ίδιου οδηγού. Παράλληλα ο μάρτυρας περιγράφει τι ακριβώς συνέβη ανάμεσα στον ίδιο και τον 45χρονο οδηγό. «Πήρα τηλέφωνο για να γλιτώσω έναν άνθρωπο και τελικά ένας άνθρωπος δε γλίτωσε» σημειώνει ο άλλος οδηγός που εξιστορεί τα γεγονότα εκείνης της βραδιάς:
«Οδηγώ στον κυκλικό κόμβο των Δικαστηρίων και ξαφνικά με περνάει από δεξιά. Ως τότε δεν είχα αντιληφθεί αν ήταν πίσω μου, δεν τον έχω αντιληφθεί, το είδα να με προσπερνάει από δεξιά και να μου κλείνει τον δρόμο. Όταν κατάλαβα ότι δε χωράμε και οι δύο, τότε σταματάω το αυτοκίνητο για να μην προκληθεί ατύχημα. Τότε σταματάει και αυτός, κατεβαίνει από το αυτοκίνητο, έρχεται προς τη μεριά του αυτοκίνητου και αρχίζει να φωνάζει. Εγώ χωρίς να ανοίξω το τζάμι, αρχίζω να ρωτάω τι έγινε – τι έγινε, δε μου απαντάει. Βλέπω έναν άνθρωπο να φωνάζει μαινόμενος, να ωρύεται. Εγώ δεν μπορώ να ακούσω γιατί είχα κλειστά τα τζάμια και έχω και δυνατά τη μουσική. Έχω πάθει σοκ.
Αυτός συνεχίζει να βρίζει και να φωνάζει. Κάποια στιγμή κατευθύνεται προς το αυτοκίνητό του αλλά επιστρέφει και έρχεται ξανά στη μεριά μου. Αρχίζει πάλι να φωνάζει. Κάποια στιγμή αντιλαμβάνομαι ότι ανοίγει η πίσω πόρτα της Πόρσε, αλλά όχι τελείως, κουφωτά όπως λέμε, σαν να θέλει κάποιος να είναι έτοιμος να επέμβει αν χρειαστεί. Εγώ παραμένω σε σοκ. Τον βλέπω κι έρχεται προς το μέρος μου και δίνει μια μπουνιά στο τζάμι μου, το οποίο το είχα κλειστό. Ευτυχώς δεν τραυματίστηκα και δεν έχουμε άλλα θέματα τώρα.
Δεν έχω καμία αντίδραση. Προσπαθώ να βγάλω το κινητό από το μπουφάν μου αλλά εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι αυτό μπορεί να τον εξαγρίωνε, γι’ αυτό προσπαθώ να είναι ψύχραιμος, να μείνω μέσα στο αυτοκίνητο και να μην κάνω κάτι το οποίο να μπορούσε να τον κάνει να θυμώσει ακόμα περισσότερο και να μου επιτεθεί. Έτσι όπως είναι οι θέσεις των αυτοκινήτων μας δεν μπορώ να φύγω. Καταλαβαίνω ότι δεν έχω τρόπο να τον αποφύγω. Περιμένω απλά να βαρεθεί και να φύγει», αναφέρει.
«Πήρα την αστυνομία και τους λέω κάντε κάτι μπας και γλιτώσει κανείς φουκαράς» Στη μαρτυρία του ανέφερε πως τηλεφώνησε στην αστυνομία πριν από το τροχαίο.
«Φτάνω στο σπίτι μου και το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι να πάρω την αστυνομία. Παίρνω, διστάζω αλλά μετά στο δευτερόλεπτο το ξανασκέφτομαι και λέω πρέπει να πάρω για να γλιτώσει κάποιος άλλος. Μη γίνει κανείς τσαμπουκάς, μη βγούνε μαχαίρια, μη βγούνε όπλα. Παίρνω λοιπόν την αστυνομία, τους περιγράφω το συμβάν, τους δίνω το όχημα και την πινακίδα. Τους λέω δεν είναι νηφάλιος, κάντε κάτι, βρείτε τον, μπας και γλιτώσουμε κανένα φουκαρά. Με το σκεπτικό όχι ότι θα πάει να σκοτώσει κανέναν αλλά με το σκεπτικό ότι θα γινόταν κάτι αντίστοιχο με το δικό μου.
Μου λέει ο αστυνομικός αν θέλω να κάνω καταγγελία – μήνυση να πάω στο τμήμα. Εγώ δεν το θεώρησα σκόπιμο να κάνω κάτι τέτοιο. Απλά τηλεφώνησα με το σκεπτικό ότι είναι Παρασκευή βράδυ, ο κόσμος βγαίνει, θα μπορούσαν να είναι δυο πιωμένοι και να γίνει αιματηρό περιστατικό. Μου λένε εντάξει, θα τον ψάξουμε.
Την άλλη μέρα όταν είδα το τροχαίο και συνειδητοποίησα ότι είναι αυτός, έπαθα σοκ. Δεν ήξερα τι έκαναν, αν τον βρήκαν αν τον είχαν σταματήσει. Ακόμα δεν έχω συνέλθει. Αλλά εκείνη τη μέρα, το Σάββατο, ήταν όπως ήμουν εκείνη τη στιγμή μέσα στο αυτοκίνητο. Ήμουν στο κενό, ήμουν μουδιασμένος. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να είμαι εγώ, θα μπορούσε απλά να μπει ανάποδα στα δικαστήρια και να με σκοτώσει. Σκέφτηκα πολλά», είπε ο μάρτυρας.
