Μπορεί το οικονομικό επιτελείο να μιλά για αύξηση του εισοδήματος των νοικοκυριών ωστόσο η πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι πολίτες είναι διαφορετική και πολυπαραγοντική. Έτσι καλούνται από τη μια να αντιμετωπίσουν το ράλι των τιμών στα καύσιμα, τις εντεινόμενες πληθωριστικές πιέσεις που πυροδοτούν αυξήσεις σε δεκάδες βασικά είδη ενώ παράλληλα ο βασικός μισθός παραμένει εξόχως χαμηλός και η αγοραστική δύναμη είναι εξασθενημένη ενώ η ανεργία ειδικά στους νέους καλπάζει.στοιχεία της Eurostat που αφορούν τους κατώτατους μισθούς σε 21 ευρωπαϊκές χώρες καταδεικνύουν ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα (υπολογίζεται σε 774 ευρώ, καθώς επιμερίζεται σε υπολογισμό 14 μισθών τον χρόνο) ήταν υψηλότερος μόνο από αυτόν που ισχύει σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, ενώ η απόσταση από τις χώρες της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης είναι πλέον τεράστια, τουλάχιστον διπλάσια σε ορισμένες περιπτώσεις.Στις 13 χώρες που έχουν κατώτατο μισθό μικρότερο από 1.000 ευρώ, η Ελλάδα βρίσκεται, μετά από χρόνια, πίσω από την Πορτογαλία (823 ευρώ) και τη Μάλτα (792) και πάνω μόλις από τρεις χώρες: τη Βουλγαρία, που έχει τον χαμηλότερο κατώτατο μισθό με μόλις 332 ευρώ, τη Λετονία, όπου οι αποδοχές φτάνουν τα 500 ευρώ, και τη Ρουμανία, με κατώτατες αποδοχές της τάξης των 515 ευρώ.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την Eurostat, έξι χώρες της Ε.Ε. είχαν κατώτατο μισθό πάνω από 1.500 ευρώ τον μήνα: Γαλλία (1.603), Γερμανία (1.621), Βέλγιο (1.658), Ολλανδία (1.725), Ιρλανδία (1.775) και Λουξεμβούργο (2.257), ενώ δύο χώρες -η Σλοβενία (1.074) και η Ισπανία- είχαν πάνω από 1.000 ευρώ.
Από εκεί και πέρα, ο κατώτατος μισθός του Λουξεμβούργου είναι επταπλάσιος από αυτόν της Βουλγαρίας, όμως, αν υπολογιστεί η αγοραστική δύναμη, το χάσμα περιορίζεται, αλλά παραμένει πολύ μεγάλο, καθώς για τον εργαζόμενο στο Λουξεμβούργο είναι τριπλάσια από αυτήν για τον Βούλγαρο.
