Η μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη κατέθεσε την χθες Τρίτη την ελληνική απάντηση στη ρηματική διακοίνωση της μεταβατικής κυβέρνησης της Λιβύης με ημερομηνία 20 Ιουνίου, απορρίπτοντας πλήρως τους ισχυρισμούς της Τρίπολης.
Η απάντηση της Ελλάδας στη ρηματική διακοίνωση της Λιβύης είναι βασισμένη στους χάρτες των νόμιμων συμφωνιών ανάμεσα στην Αθήνα, στο Κάιρο, στη Ρώμη, αλλά και τις βασικές αρχές της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, στο πρώτο σημείο της ελληνικής απάντησης υπενθυμίζεται ότι η προκήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού για έρευνες στα νότια της Κρήτης, αφορά θαλάσσια τεμάχια τα οποία βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, στη βάση του Δικαίου της Θάλασσας και δεν θίγουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Λιβύης.
Διευκρινίζεται μάλιστα ότι η οριοθέτηση των τεμαχίων έχει γίνει στη βάση της μέσης γραμμής μεταξύ των δύο χωρών, αλλά και στη βάση της συμφωνίας της ελληνο-αιγυπτιακής ΑΟΖ.
Ειδικά για τη μέση γραμμή, τονίζεται ότι αυτή ορίζεται με βάση τις ηπειρωτικές και νησιωτικές ακτές, με την Αθήνα να επαναλαμβάνει ουσιαστικά τη θέση της για το δικαίωμα των νησιών σε ΑΟΖ- υφαλοκρηπίδα.
Στην ελληνική ρηματική διακοίνωση -σύμφωνα με την ΕΡΤ- απορρίπτεται και η γραμμή συνόρου που αποτυπώνεται στους χάρτες της Λιβύης, ως αντίθετη στις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας, πολλώ δε μάλλον όταν το ανατολικό τμήμα της ταυτίζεται με την παράνομη οριοθέτηση του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Επαναλαμβάνεται ότι το μνημόνιο αγνοεί πλήρως την ύπαρξη πολυάριθμων ελληνικών νησιών, όπως η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, παραβιάζει το δικαίωμά τους να παράγουν θαλάσσιες ζώνες πέραν της χωρικής θάλασσας και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.
Στην ελληνική ρηματική διακοίνωση -σύμφωνα με την ΕΡΤ- απορρίπτεται και η γραμμή συνόρου που αποτυπώνεται στους χάρτες της Λιβύης, ως αντίθετη στις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας, πολλώ δε μάλλον όταν το ανατολικό τμήμα της ταυτίζεται με την παράνομη οριοθέτηση του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Επαναλαμβάνεται ότι το μνημόνιο αγνοεί πλήρως την ύπαρξη πολυάριθμων ελληνικών νησιών, όπως η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, παραβιάζει το δικαίωμά τους να παράγουν θαλάσσιες ζώνες πέραν της χωρικής θάλασσας και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.
