Πασχάλιος Ἐγκύκλιος (2024) τοῦ Παναγιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Φιλοθέου
Παιδιά μου άγαπητὰ καὶ εὐλογημένα,
«Πάσχα τὸ τερπνόν· Πάσχα Κυρίου Πάσχα…Πάσχα λύτρον λύπης…»
Μετά την νηστεία τῶν σαράντα ἡμερῶν καὶ τὴν Μεγάλη Εβδομάδα τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου, ἔφθασε «αύτη ή σωτήριος νυξ», κατὰ τὴν ὁποία «πάντα πεπλήρωται φωτός» καὶ ὅλοι μας, συναγμένοι στις Ἐκκλησιές μας, βλέπουμε τον Αναστάντα Χριστὸ νὰ βγαίνει ἀπὸ τὸν Τάφο του καὶ νὰ μᾶς πλημμυρίζει μὲ τὴ ζωὴ ποὺ μπορεῖ καὶ νικᾶ τὸν θάνατο. Αὐτὴ ἡ ἀλήθεια τῆς Ἀνάστασης εἶναι τὸ πιο σημαντικό μήνυμα που δόθηκε ποτέ στὸν ἄνθρωπο καὶ στὸν κόσμον ὁ θάνατος καταργήθηκε, ὁ θάνατος δὲν ὑπάρχει. «Χριστὸς Ἀνέστη» καὶ ζωὴ πολιτεύεται.
Ο Άγιος τῆς Θεσσαλονίκης μας καὶ Ἀρχιεπίσκοπός της Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέει σχετικά: «Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἀνανέωση τῆς ἀνθρώπινης φύσης, εἶναι ἀναζώωση καὶ ἀνάπλαση καὶ ἐπάνοδος πρὸς τὴν ἀθάνατη ζωή». Ας προσέξουμε ὅμως! Αὐτὴ ἡ ζωὴ τῆς ἀθανασίας, ἡ ζωὴ τῆς Ανάστασης γιὰ τὴν ὁποία μᾶς μιλᾶ καὶ μᾶς προσφέρει ὁ Χριστὸς δὲν ἀφορᾶ μόνο στὴν ψυχή. Ὁ ὅλος ἀνθρωπος θ’ ἀναστηθεῖ μὲ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα του. Ας θυμηθοῦμε ὅτι ὁ Χριστὸς μετὰ τὴν Ανάστασή του, μὲ τὸ σῶμα Του ἐμφανίστηκε στοὺς μαθητές του. Κι ἐκεῖνοι Τὸν ἀγγιξαν. Τὸν ψηλάφησαν, βεβαιώθηκαν ὅτι δὲν ἦταν φάντασμα. Μόνο ποὺ τὸ σώμα Του δὲν ὑπόκειτο πιὰ στὴν φθορά, ούτε στοὺς περιορισμούς τῆς ὕλης καὶ τοῦ χρόνου. Σ’ αὐτὴ τὴ ζωὴ τῆς Ἀνάστασης μᾶς καλεῖ ὁ Χριστός: ζωὴ ἀφθαρσίας, ζωὴ ἀθανασίας, ζωή ὄχι φαντασιακή, ἀλλὰ πλήρως ἀνθρώπινη καὶ γεμάτη ἀπὸ τὴ δόξα τῆς Θεότητος.
Αδελφοί μου καὶ παιδιά μου,
Δοξάζουμε τὸν Ἀναστάντα Χριστό μας γι’ αὐτή του τὴν εὐεργεσία, γι’ αὐτή του τὴ φιλάνθρωπη προσφορά. Ο Χριστός μᾶς λυτρώνει ἀπὸ τὸ θάνατο, μᾶς παίρνει κάθε λύπη, μᾶς γεμίζει μὲ χαρά. Αὐτὴ τὴ χαρὰ τῆς Ανάστασης ζοῦμε στο Σώμα του το Άγιο, τὴν Ἐκκλησία. Αὐτὴ τὴν Ἀναστάσιμη χαρά θὰ γευθοῦμε καὶ στὴν Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Σε λίγο θὰ ψάλλουμε ὅλοι μαζί το «Χριστός Ανέστη». Ἂς μὴ φύγουμε μόλις τ’ ἀκούσουμε· τὸ φαγητό στὸ σπίτι μπορεῖ γιὰ λίγο νὰ περιμένει. Ἂς ἀγκαλιαστούμε κι ἂς φιληθοῦμε, ἂς ἀνταλλάξουμε τὸν Ἀναστάσιμο Χαιρετισμό· «Χριστός Ανέστη» – «Ἀληθώς Ανέστη», κι έτσι, ἀγκαλιασμένοι κι ἀγαπημένοι ἂς μείνουμε ν’ ἀπολαύσουμε τὸν Αναστάσιμο Όρθρο καὶ τὴ Θεία Λειτουργία, ὥστε ἡ χαρά μας νὰ εἶναι ὄντως «πεπληρωμένη».
Μαζὶ μὲ τὸν Παναγιώτατο Προκάτοχό μου Μητροπολίτη κ. Άνθιμο, σᾶς εὐχόμαστε νὰ ἔχετε τὸ Φῶς τῆς Ἀνάστασης στην καρδιά Σας καὶ ὁ Αναστὰς Κύριος νὰ ἀφαιρεῖ ἀπὸ αὐτὴν κάθε λύπη καὶ νὰ σᾶς χαρίζει τὴν ἀληθινὴ χαρά.
Σᾶς ἀσπάζομαι μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ
