Όπως ορίζεται στον νέο νόμο της ΕΕ που διέπει το άσυλο και τη μετανάστευση -ο οποίος συμφωνήθηκε το 2023, με προθεσμία εφαρμογής τον Ιούνιο του επόμενου έτους- η Επιτροπή θα ανακοινώσει ποιες χώρες βρίσκονται υπό «μεταναστευτική πίεση». Οι άλλες κυβερνήσεις μπορούν στη συνέχεια να επιλέξουν είτε να δεχτούν μετανάστες από αυτές τις χώρες είτε να τις υποστηρίξουν με χρηματοδότηση και προσωπικό.
Προτιμούν να ανοίξουν τα πορτοφόλια παρά τις πόρτες τους
Ωστόσο, οι χώρες φαίνονται πολύ πιο πρόθυμες να διαθέσουν χρήματα παρά να ανοίξουν τις πόρτες τους, όπως σημειώνει δημοσίευμα του politico.
Η υπουργός Μετανάστευσης του Βελγίου, Anneleen Van Bossuyt, δήλωσε στο περιθώριο της συνάντησης ότι η χώρα της θα συνεισφέρει οικονομικά, καθώς το σύστημα υποδοχής αιτούντων άσυλο είναι «γεμάτο». Η υπουργός Εσωτερικών της Φινλανδίας, Mari Rantanen, του ακροδεξιού Κόμματος των Φινλανδών, δήλωσε ότι η χώρα της «προφανώς» δεν θα δεχτεί μετανάστες από άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ
Και η ολλανδική κυβέρνηση προτιμά να πληρώνει τους ανθρώπους αντί να τους δέχεται. Ο υπουργός Μετανάστευσης της Σουηδίας, Johan Forssell, άφησε να εννοηθεί σαφώς ότι η χώρα του δεν επιθυμεί να δεχτεί περισσότερους μετανάστες, παραπονούμενος ότι έχει ήδη δεχτεί «τόσους πολλούς» αιτούντες άσυλο την τελευταία δεκαετία.
Σχόλια όπως αυτά προμηνύουν ένα προφανές πρόβλημα: ότι κάθε χώρα θα είναι πρόθυμη να δαπανήσει χρήματα, αλλά όχι να δεχτεί μετανάστες. Σε αυτό το σενάριο, θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή ένα πολύπλοκο σύστημα «αντισταθμίσεων» και οι χώρες θα χειρίζονταν ορισμένες αιτήσεις ασύλου για τις χώρες που χρειάζονται βοήθεια, αντί να δέχονται άτομα που έχουν μετεγκατασταθεί.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η Ιταλία και η Ελλάδα, οι οποίες πιθανότατα θα οριστούν ως αποδέκτες αυτής της στήριξης, χειρίστηκαν πέρυσι μόνο ένα μικρό ποσοστό των υποθέσεων μετανάστευσης που όφειλαν να χειριστούν, σύμφωνα με τους κανόνες του Δουβλίνου, οι οποίοι ορίζουν ποια χώρα πρέπει να χειρίζεται τις αιτήσεις ασύλου (συνήθως η χώρα εισόδου του αιτούντος στην ΕΕ).
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η Ιταλία και η Ελλάδα, οι οποίες πιθανότατα θα οριστούν ως αποδέκτες αυτής της στήριξης, χειρίστηκαν πέρυσι μόνο ένα μικρό ποσοστό των υποθέσεων μετανάστευσης που όφειλαν να χειριστούν, σύμφωνα με τους κανόνες του Δουβλίνου, οι οποίοι ορίζουν ποια χώρα πρέπει να χειρίζεται τις αιτήσεις ασύλου (συνήθως η χώρα εισόδου του αιτούντος στην ΕΕ).
